Dziś rozpocząłem pracę nad kartami, chciałbym je wydać drukiem w przyszłym roku. To zabytkowa polska wersja kart Lenormand, którą poddam renowacji. Namaluję rewers i zaprojektuję pudełko, prace wykonam w duchu retro a więc ręcznie. Nie jest to pierwsza talia, którą opracowałem lub namalowałem, natomiast pierwsza co do której jestem tak zdeterminowany, aby trafiła do odbiorców. Mam przeczucie graniczące z pewnością, że za rok o tej porze trzymając w dłoniach te karty, będę mógł odpowiedzieć na czyjeś pytania. Inne moje talie mogą zaczekać lub nawet nie ukazać się, natomiast ta zbyt długo była zapomniana.
Z tymi kartami wiąże się ciekawa historia. XIX-wieczny pierwowzór otrzymałem w 2012 roku, listownie od anonimowej osoby. Kilka lat później otrzymałem od tej samej osoby jeszcze dwa egzemplarze późniejszych wydań talii, z prośbą o „przywrócenie kartom życia”. Ujmując duchowo, ale i z uśmiechem, zostałem wybrany przez Karty i Kogoś… Nie wiem przez kogo! Może wydanie kart ośmieli tę osobę do ponownego kontaktu – chciałbym zameldować wykonanie zadania i podziękować!
Odrestaurowanej wersji nadałem nazwę Retro Lenormand, bo retro to coś z historią, z duszą.
Jest to ostatni dzwonek dla zapomnianej talii naszych babć i prababć. Pośród ogromnego wyboru kuszących kolorowych kart do wróżenia, odrestaurowane surowe ryciny zapewne nie zawojują rynku, ale… wielki sukces komercyjny nie jest ważny, ważne jest dotrzymanie słowa. Notkę ilustruje grafika mojego autorstwa, myślę, że w sam raz na pudełko. Nie zdradzę (jeszcze? lub wcale) kim jest kobieta, której rysy twarzy stały się inspiracją rysunku. Niektórzy czytający niniejsze słowa znają całkiem dobrze tę czarującą damę.
