Anioły odgrywają istotną rolę nie tylko w sferze duchowo-ezoterycznej, ale w religiach monoteistycznych, w tym judaizmie i islamie. Oba wspomniane systemy wierzeń przedstawiają anioły jako posłańców Boga, którzy pełnią różnorodne funkcje, od komunikacji z ludźmi po wykonywanie zadań związanych z boskim porządkiem. Mimo pewnych różnic w ich przedstawieniu i funkcji, anioły pozostają ważnym elementem duchowej i kulturowej tradycji w obu tych religiach.
W judaizmie anioły (hebr. mal’achim) są uważane za posłańców Boga, które wykonują Jego wolę. Nie są one istotami boskimi samymi w sobie, lecz istotami stworzonymi przez Boga – nim stworzył świat. W Biblii hebrajskiej, anioły często pojawiają się w roli przewodników, którzy prowadzą ludzi na ścieżkach życia, informują ich o boskich zamysłach oraz wykonują różne zadania.
Moim zdaniem jednym z najciekawszych narracyjnie tekstów judaizmu, w którym pojawiają się anioły, jest Księga Hioba. W niej anioły przedstawiane są jako istoty, które kłaniając się przed Bogiem raportują mu o ludziach, ich dobrych i złych uczynkach. W Talmudzie i midraszach anioły są omawiane z większą szczegółowością, podaje się ich imiona, atrybuty i funkcje – w tym archanioły, jak Michał i Gabriel, które mają zadania – rzekłbym – wręcz żołnierskie. Judaizm naucza, że anioły są pozbawione wolnej woli i działają wyłącznie zgodnie z wolą Boga. Warto wspomnieć, że w tradycji judaistycznej nie ma kultu aniołów – są one uważane za pokorne sługi Boże, których celem jest wspieranie ludzi w ich relacji z Bogiem.
