Samotność… smutek… który znieczulasz pozą, którego już nie odczuwasz. Nieustannie bywasz w pozie i gdzieś poza nią, gdzieś między. Myślisz, że nie pasujesz do nikogo, do żadnej z grup. Zapewne nie narzekasz, ale… zadziwia Cię ciągłe odkrywanie nowych różnic między Tobą a resztą świata, może nawet lubisz to zadziwienie? Być może kiedyś pojawiało się w Tobie pragnienie odnalezienia Cię, dostrzeżenia, docenienia, a teraz… boli już tylko nadzieja?! Czujesz się swoim własnym sekretem, którego tylko Ty dochowujesz? Swoim własnym sekretem?! Nie jesteś sekretem na dnie zapomnienia! Jesteś perłą czekającą na odkrycie, na promień słońca! Należysz do świata!
